Surja Nr.7 Araf

Surja Araf indeksuar me numër 7 , numri i ajeteve 206

1 Elif, Lam, Mim, Sad.

‘ELIF-LAM-MIM-SAD

2 (Ky është) Libri, që të është zbritur ty, që me të t'ua tërheqësh vërejtjen dhe t'i këshillosh besimtarët, pra të mos ketë shtrëngim në gjoksin tënd (për kumtimin e tij).

KITABUN ‘UNZILE ‘ILEJKE FELA JEKUN FI SEDRIKE HEREXHUN MINHU LITUNDHIRE BIHI WE DHIKRA LILMU’UMININE

3 Përvetësoni atë që ju është zbritur nga Zoti juaj, e mos zini miq (përkrahës) pos Tij. Pak është ajo që po merrni përvojë.

ETTEBI’U MA ‘UNZILE ‘ILEJKUM MIN RABBIKUM WE LA TETTEBI’U MIN DUNIHI ‘EWLIJA’E KALILÆN MA TEDHEKKERUNE

4 Sa fshatra (banorë) kemi shkatërruar (me fajin e tyre) e dënimi Jonë u erdhi atyre natën, a (ditën) kur ishin duke pushuar (duke fjetur).

WE KEM MIN KARJETIN ‘EHLEKNAHA FEXHA’EHA BE’SUNA BEJATÆN ‘EW HUM KA’ILUNE

5 Kur u erdhi atyre dënimi Jonë, s'kishin ç'të kërkonin tjetër, vetëm të thonë: "Vërtet, ne ishim zullumqarë" (të pranojnë gabimin).

FEMA KANE DA’WAHUM ‘IDH XHA’EHUM BE’SUNA ‘ILLA ‘EN KALU ‘INNA KUNNA DHALIMINE

6 Ne patjetër do t'i marrim në përgjegjësi ata, të cilëve u është dërguar (pejgamber), e do t'i marrim në pyetje edhe të dërguarit.

FELENES’ELENNEL-LEDHINE ‘URSILE ‘ILEJHIM WE LENES’ELENNEL-MURSELINE

7 Dhe duke e ditur mirë Ne do t'u rrëfejmë atyre (për atë që punuan), se Ne nuk ishim që mungonim (ishim të pranishëm).

FELENEKUSSENNE ‘ALEJHIM BI’ILMIN WE MA KUNNA GA’IBINE

8 Atë ditë peshimi (masa) është i drejtë. Atij që i rëndohen peshojat, ata janë të shpëtuar.

WEL-WEZNU JEWME’IDHINL-HEKKU FEMEN THEKULET MEWAZINUHU FE’ULA’IKE HUMUL-MUFLIHUNE

9 Kujt i vijnë lehtë peshojat, ata e humbën vetveten, ngase i refuzuan argumentet Tona me të padrejtë.

WE MEN HAFFET MEWAZINUHU FE’ULA’IKEL-LEDHINE HASIRU ‘ENFUSEHUM BIMA KANU BI’AJATINA JEDHLIMUNE

10 Ne ju vendosëm në tokë dhe ju mundësuam jetesën (mjetet për të jetuar), e pak prej jush po falënderoni.

WE LEKAD MEKKENNAKUM FIL-’ERDI WE XHE’ALNA LEKUM FIHA MA’AJISHE KALILÆN MA TESHKURUNE

11 Ne ju krijuam pastaj ju dhamë formën, e mandej engjëjve u thamë: "Bëni sexhde për Ademin". Ata i bënë sexhde pos Iblisit. Ai nuk qe prej atyre që bënë sexhde.

WE LEKAD HALEKNAKUM THUMME SEWWERNAKUM THUMME KULNA LILMELA’IKETI ESXHUDU LI’DEME FESEXHEDU ‘ILLA ‘IBLISE LEM JEKUN MINE ES-SAXHIDINE

12 (All-llahu) Tha: "Çka të pengoi ty të bësh sexhde, kur Unë të urdhërova?" Ai (Iblisi) tha: "Unë jam më i vlefshëm se ai, më krijove mua nga zjarri, e atë e krijove nga balta!"

KALE MA MENE’AKE ‘ELLA TESXHUDE ‘IDH ‘EMERTUKE KALE ‘ENA HAJRUN MINHU HALEKTENI MIN NARIN WE HALEKTEHU MIN TININ

13 (All-llahu) Tha: "Zbrit nga ai (xhenneti), nuk të takon të bësh kryelartësi në të, dil jashtë, s'ka dyshim ti je i poshtëruar".

KALE FAHBIT MINHA FEMA JEKUNU LEKE ‘EN TETEKEBBERE FIHA FAHRUXH ‘INNEKE MINE ES-SAGIRINE

14 (Iblisi) Tha: "Më afatizo gjer ditën kur ringjallen (njerëzit)!"

KALE ‘ENDHIRNI ‘ILA JEWMI JUB’ATHUNE

15 (All-llahu) Tha: "Ti je i afatizuar!"

KALE ‘INNEKE MINEL-MUNDHERINE

16 (Iblisi) Tha: "Për shkak se më humbe mua, unë do t'u ulem atyre (do t'u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë,"

KALE FEBIMA ‘EGWEJTENI LE’EK’UDENNE LEHUM SIRATEKEL-MUSTEKIME

17 Mandej do t'ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjesh që të falënderohen (të besojnë)!

THUMME LE’ATIJENNEHUM MIN BEJNI ‘EJDIHIM WE MIN HALFIHIM WE ‘AN ‘EJMANIHIM WE ‘AN SHEMA’ILIHIM WE LA TEXHIDU ‘EKTHEREHUM SHAKIRINE

18 (All-llahu) Tha: "Dil nga ai (xhenneti), i urrejtur, i dëbuar. Kush prej tyre vjen pas teje, Unë kam për ta mbushur xhehennemin me të gjithë ju."

KALE EHRUXH MINHA MEDH’UMÆN MEDHURÆN LEMEN TEBI’AKE MINHUM LE’EMLE’ENNE XHEHENNEME MINKUM ‘EXHMA’INE

19 (Ne i thamë) O Adem, ti dhe bashkëshortja jote zini vend në Xhennet, hani nga të doni, e mos iu afroni kësaj peme, pse do të bëheni prej zulumqarëve (të vetvetes suaj).

WE JA’ADEMU ESKUN ‘ENTE WE ZEWXHUKEL-XHENNETE FEKULA MIN HEJTHU SHI’TUMA WE LA TEKREBA HEDHIHI ESH-SHEXHERETE FETEKUNA MINE EDH-DHALIMINE

20 Shejtani i nxiti ata të dy (i mashtroi), që t'ua zbulojë atyre pjesët e turpshme që u ishin të mbuluara dhe tha: "Zoti juaj nuk ua ndaloi juve dyve atë pemë vetëm që të mos bëheni meleqë (engjëj), ose të mos bëheni prej të përjetshëmve".

FEWESWESE LEHUMA ESH-SHEJTANU LIJUBDIJE LEHUMA MA WURIJE ‘ANHUMA MIN SEW’ATIHIMA WE KALE MA NEHAKUMA REBBUKUMA ‘AN HEDHIHI ESH-SHEXHERETI ‘ILLA ‘EN TEKUNA MELEKEJNI ‘EW TEKUNA MINEL-HALIDINE

21 Dhe ju bëri be atyre (duke u thënë) se: Unë jam këshillues për ju.

WE KASEMEHUMA ‘INNI LEKUMA LEMINE EN-NASIHINE

22 Atëherë me mashtrim i zbriti (në nivel të palakmueshëm). E kur e shijuan pemën u zbulua vendturpi i tyre dhe filluan ta mbulojnë atë (duke vënë gjeth mbi gjeth) nga gjethet e (pemëve të) xhennetit. Zoti i tyre i thirri (duke u thënë): "A nuk ua ndalova ju dyve atë pemë dhe a nuk ju thashë ju dyve se shejtani është armik i hapët për ju?!"

FEDELLAHUMA BIGURURIN FELEMMA DHAKA ESH-SHEXHERETE BEDET LEHUMA SEW’ATUHUMA WE TEFIKA JEHSIFANI ‘ALEJHIMA MIN WEREKIL-XHENNETI WE NADAHUMA REBBUHUMA ‘ELEM ‘ENHEKUMA ‘AN TILKUMA ESH-SHEXHERETI WE ‘EKUL LEKUMA ‘INNE ESH-SHEJTANE LEKUMA ‘ADUWUN MUBINUN

23 Ata të dy thanë: "Zoti ynë, ne i bëmë të padrejtë(i dëmtuam) vetvetes sonë, në qoftë se nuk na falë dhe nuk na mëshiron, ne me siguri do të jemi prej të shkatërruarve!"

KALA REBBENA DHELEMNA ‘ENFUSENA WE ‘IN LEM TEGFIR LENA WE TERHEMNA LENEKUNENNE MINEL-HASIRINE

24 (All-llahu) Tha: "Zbritni, jeni armik i njëri-tjetrit. Në tokë ju e keni vendqëndrimin (vendbanimin) dhe përjetim deri në një kohë".

KALE EHBITU BA’DUKUM LIBA’DIN ‘ADUWUN WE LEKUM FIL-’ERDI MUSTEKARRUN WE META’UN ‘ILA HININ

25 Tha: "Në të (në tokë) do të jetoni (do të gjallëroni), në të do të vdisni (do të varroseni) dhe prej saj do të nxirreni (do të ringjalleni)".

KALE FIHA TEHJEWNE WE FIHA TEMUTUNE WE MINHA TUHREXHUNE

26 O bijtë e Ademit, Ne krijuam për ju petk që ju mbulon vendturpësinë dhe petk zbukurues. Po petku i devotshmërisë, ai është më i miri. Këto janë nga argumentet e All-llahut, ashtu që ata të përkujtojnë.

JA BENI ‘ADEME KAD ‘ENZELNA ‘ALEJKUM LIBASÆN JUWARI SEW’’ATIKUM WE RISHÆN WE LIBASUT-TEKWA DHALIKE HAJRUN DHALIKE MIN ‘AJA TI ELLAHI LE’ALLEHUM JEDHDHEKKERUNE

27 O bijtë e Ademit, të mos ju mashtrojë kurrsesi shejtani sikurse i nxori prindërit tuaj nga xhenneti, zhveshi prej tyre petkun e tyre që t'ju dalë në shesh lakuriqësia e tyre. Vërtet ai dhe shoqëria e tij ju sheh, ndërsa ju nuk i shihni. Ne i kemi bërë shejtanët miq të atyre që nuk besojnë.

JA BENI ‘ADEME LA JEFTINENNEKUMU ESH-SHEJTANU KEMA ‘EHREXHE ‘EBEWEJKUM MINEL-XHENNETI JENZI’U ‘ANHUMA LIBASEHUMA LIJURIJEHUMA SEW’’ATIHIMA ‘INNEHU JERAKUM HUWE WE KABILUHU MIN HEJTHU LA TEREWNEHUM ‘INNA XHE’ALNA ESH-SHEJA TINE ‘EWLIJA ‘E LILLEDHINE LA JU’UMINUNE

28 Kur punojnë ata (idhujtarët) diçka të shëmtuar, thonë: "Ne i gjetëm që kështu prindërit tanë, edhe All-llahu na urdhëroi këtë (vizitën reth Qabes lakuriq). Thuaju: "All-llahu nuk urdhëron të shëmtuarën, a thoni për All-llahun çka nuk dini?"

WE ‘IDHA FE’ALU FAHISHETEN KALU WEXHEDNA ‘ALEJHA ‘ABA’ENA WEL-LAHU ‘EMERENA BIHA KUL ‘INNALL-LLAHE LA JE’MURU BIL-FEHSHA’I ‘ETEKULUNE ‘ALA ELLAHI MA LA TA’LEMUNE

29 Thuaj: "All-llahu ma urdhëroi mua drejtësinë dhe në tërësi kthejuni Atij në çdo namaz (lutje) dhe adhurojeni Atë duke qenë të sinqertë në lutje vetëm për të. Ashtu sikur që ju filloi (krijoi) së pari, do të ktheheni te Ai".

KUL ‘EMERE RABBI BIL-KISTI WE ‘EKIMU WUXHUHEKUM ‘INDE KULLI MESXHIDIN WE ED’UHU MUHLISINE LEHU ED-DINE KEMA BEDE’EKUM TA’UDUNE

30 Një grup (nga ju) Ai e vuri në rrugë të drejtë, e një grup meritoi të jetë i humbur, pse ata (të humburit) shejtanët i morën për miq, e megjithatë mendonin se ishin në rrugë të drejtë.

FERIKÆN HEDA WE FERIKÆN HEKKA ‘ALEJHIMU ED-DELALETU ‘INNEHUMU ETTEHADHU ESH-SHEJATINE ‘EWLIJA’E MIN DUNI ELLAHI WE JEHSEBUNE ‘ENNEHUM MUHTEDUNE

31 O bijtë e Ademit, vishuni bukur për çdo namaz (lutje), hani dhe pini e mos e teproni, pse Ai (All-llahu) nuk i do ata që e teprojnë (shkapërderdhin).

JA BENI ‘ADEME HUDHU ZINETEKUM ‘INDE KULLI MESXHIDIN WE KULU WE ESHREBU WE LA TUSRIFU ‘INNEHU LA JUHIBBUL-MUSRIFINE

32 Thuaj: "Kush i ndaloi bukuritë dhe ushqimet e mira që All-llahu i krijoi për robtë e vet?" Thuaj: "Ato janë në këtë botë për ata që besuan, e në ditën e kijametit janë të posaçme për ta. Kështu ia sqarojmë argumentet një populli që kupton".

KUL MEN HERREME ZINETEL-LAHI ELLETI ‘EHREXHE LI’IBADIHI WET-TEJJIBATI MINE ER-RIZKI KUL HIJE LILLEDHINE ‘AMENU FIL-HEJÆTI ED-DUNJA HALISETEN JEWMEL-KIJAMETI KEDHALIKE NUFESSILUL-’AJATI LIKAWMIN JA’LEMUNE

33 Thuaj: "Zoti im i ndaloi vetëm të këqijat e turpshme, le të jenë të hapta ose të fshehta, ndaloi mëkatin, ndaloi shtypjen e tjetrit pa të drejtë, ndaloi t'i mvishni All-llahut shok pa patur për të kurrfarë argumenti, dhe ndaloi të thoni për All-llahun atë që nuk e dini se është e vërtetë".

KUL ‘INNEMA HERREME RABBIJEL-FEWAHISHE MA DHEHERE MINHA WE MA BETENE WEL-’ITHME WEL-BEGJE BIGAJRIL-HEKKI WE ‘EN TUSHRIKU BILLAHI MA LEM JUNEZZIL BIHI SULTANÆN WE ‘EN TEKULU ‘ALA ELLAHI MA LA TA’LEMUNE

34 Çdo popull (që përgënjeshtroi pejgamberët) ka afatin e vet, e kur t'u vijë afati tyre, ai nuk mund të shtyhet për asnjë moment, e as të përngutet më parë.

WE LIKULLI ‘UMMETIN ‘EXHELUN FE’IDHA XHA’E ‘EXHELUHUM LA JESTE’HIRUNE SA’ATEN WE LA JESTEKDIMUNE

35 O bijtë e Ademit, juve ju vijnë të dërguar nga mesi juaj, ua përkujtojnë faktet e Mia (shkoni pas tyre). E kush ruhet dhe përmirësohet, për ta s'ka as frikë as s'kanë përse të pikëllohen.

JA BENI ‘ADEME ‘IMMA JE’TIJENNEKUM RUSULUN MINKUM JEKUSSUNE ‘ALEJKUM ‘AJA TI FEMENI ETTEKA WE ‘ESLEHE FELA HAWFUN ‘ALEJHIM WE LA HUM JEHZENUNE

36 E ata që i konsideruan të rreme faktet tona dhe me kryelartësi u larguan prej tyre, ata janë banues të zjarrit dhe në të janë përjetë.

WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ESTEKBERU ‘ANHA ‘ULA’IKE ‘ESHABU EN-NARI HUM FIHA HALIDUNE

37 Kush është më mizor se ai që trillon shpifje ndaj All-llahut, apo i përgënjeshtron argumentet e Tij? Ata e arrijnë pjesën e tyre që u është caktuar (në shënime) deri kur t'u vijnë atyre të dërguarit tanë (melaiket) t'ua marrin shpirtin e u thonë: "Ku janë ata që pos Zotit i lutshit?" Ata thonë: "Kanë humbur prej nesh" dhe ashtu dëshmojnë për vete se ishin mohues (kafirë).

FEMEN ‘EDHLEMU MIMMENI EFTERA ‘ALA ELLAHI KEDHIBÆN ‘EW KEDHDHEBE BI’AJATIHI ‘ULA’IKE JENALUHUM NESIBUHUM MINEL-KITABI HETTA ‘IDHA XHA’ET/HUM RUSULUNA JETEWEFFEWNEHUM KALU ‘EJNE MA KUNTUM TED’UNE MIN DUNI ELLAHI KALU DELLU ‘ANNA WE SHEHIDU ‘ALA ‘ENFUSIHIM ‘ENNEHUM KANU KAFIRINE

38 (All-llahu) Ju thotë: "Hyni në xhehennem me atë popull që ishte para jush nga xhinët dhe njerëzit (e që ishin si ju). Sa herë që një grup hyn në të, e mallkon atë të mëparshmin derisa kur të arrijnë në të të gjithë, grupi i fundit i tyre thotë për grupin e parë: "Zoti ynë, këta (paria) na kanë humbur neve (nga rruga e drejtë), pra shtoju dënimin me zjarr atyre!" (All-llahu) Thotë: "Për secilin (grup) është (dënimi) i shtuar, por ju nuk po dini".

KALE EDHULU FI ‘UMEMIN KAD HALET MIN KABLIKUM MINEL-XHINNI WEL-’INSI FI EN-NARI KULLEMA DEHALET ‘UMMETUN LE’ANET ‘UHTEHA HETTA ‘IDHA EDDAREKU FIHA XHEMI’ÆN KALET ‘UHRAHUM LI’WLAHUM REBBENA HA’UULA’ ‘EDELLUNA FE’ATIHIM ‘ADHABÆN DI’FÆN MINE EN-NARI KALE LIKULLIN DI’FUN WE LEKIN LA TA’LEMUNE

39 Të parët e tyre (paria) të mbramëve të tyre ju thotë: "Ju nuk keni përparësi ndaj nesh (pse vetë keni bërë kufër), shijojeni pra dënimin për atë që e fituat!"

WE KALET ‘ULAHUM LI’HRAHUM FEMA KANE LEKUM ‘ALEJNA MIN FEDLIN FEDHUKUL-’ADHABE BIMA KUNTUM TEKSIBUNE

40 Nuk ka dyshim se ata që përgënjeshtruan argumentet Tona dhe nga mendjemadhësia u larguan prej tyre, atyre nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk do të hyjnë në xhennet deri të përbirojë deveja nëpër vrimën e gjilpërës. Ja, kështu i shpërblejmë kriminelët.

‘INNEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ESTEKBERU ‘ANHA LA TUFETTEHU LEHUM ‘EBWABU ES-SEMA’I WE LA JEDHULUNEL-XHENNETE HETTA JELIXHEL-XHEMELU FI SEMMIL-HIJATI WE KEDHELIKE NEXHZIL-MUXHRIMINE

41 Për ata është përgatitur shtrat nga zjarri dhe mbulojë (nga zjarri). E kështu pra i shpërblejmë zullumqarët.

LEHUM MIN XHEHENNEME MIHADUN WE MIN FEWKIHIM GAWASHIN WE KEDHELIKE NEXHZI EDH-DHALIMINE

42 Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, e Ne as që obligojmë ndokënd çka nuk ka mundësi (të veprojë), të tillët janë banues të xhennetit dhe në të janë përgjithmonë.

WEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI LA NUKELLIFU NEFSÆN ‘ILLA WUS’AHA ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHENNETI HUM FIHA HALIDUNE

43 Nga zemrat e tyre kemi hequr (kemi zhdukur) çdo gjë që ishte krijuar nga zilia (nga urrejtja), janë në xhennet, ku rrjedhin lumenj, e ata thonë: "Falënderojmë All-llahun që na udhëzoi për këtë (për iman, për punë të mira, na e hoqi zilinë, na futi në xhennet), pse sikur të mos na drejtonte All-llahu, ne nuk do të dinim të udhëzohemi. Vërtet, të dërguarit e Zotit na e thanë të vërtetën dhe ne u besuam!" E atyre u drejtohet thirrje: "Ky është xhenneti, iu dha juve për atë që vepruat".

WE NEZA’NA MA FI SUDURIHIM MIN GILLIN TEXHRI MIN TEHTIHIMUL-’ENHARU WE KALUL-HEMDU LILLAHIL-LEDHI HEDANA LIHEDHA WE MA KUNNA LINEHTEDIJE LEWLA ‘EN HEDANALLAHU LEKAD XHA’ET RUSULU RABBINA BIL-HEKKI WE NUDU ‘EN TILKUMUL-XHENNETU ‘URITHTUMUHA BIMA KUNTUM TA’MELUNE

44 "Ata të xhennetit i thërrasin (i pyesin) banuesit e zjarrit e u thonë: "Ne e gjetëm të vërtetë atë që na e pat premtuar Zoti ynë, e ju (banues të zjarrit) a e gjetët të vërtetë atë që ua pat premtuar zoti juaj?" Ata (banuesit e zjarrit) thonë: "Po". Atëherë në mes të tyre (mes dy grupeve) thërret një zë: "Mallkimi i All-llahut qoftë mbi zullumqarët!

WE NADA ‘ESHABUL-XHENNETI ‘ESHABE EN-NARI ‘EN KAD WEXHEDNA MA WE’ADENA REBBUNA HEKKÆN FEHEL WEXHEDTUM MA WE’ADE REBBUKUM HEKKÆN KALU NE’AM FE’EDHDHENE MU’UEDHDHINUN BEJNEHUM ‘EN LA’NETU ELLAHI ‘ALA EDH-DHALIMINE

45 Ata që penguan nga rruga (imani) e All-llahut dhe që kërkuan shtrembërimin e saj dhe ata që ishin mohues të botës tjetër.

EL-LEDHINE JESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI WE JEBGUNEHA ‘IWEXHÆN WE HUM BIL-’AHIRETI KAFIRUNE

46 E mes atyre dyve (dy grupeve) është një perde (mur), e mbi A'raf (lart mbi mur) janë burra që e njohin secilin (të xhennetit dhe të xhehennemit) me shenjat e tyre. Ata i thërrasin banuesit e xhennetit: "Paqja (shpëtimi) qoftë mbi ju!" Ata (të A'rafit) nuk kanë hyrë në të, por shpresojnë.

WE BEJNEHUMA HIXHABUN WE ‘ALEL-’A’RAFI RIXHALUN JA’RIFUNE KULLÆN BISIMAHUM WE NADEW ‘ESHABEL-XHENNETI ‘EN SELAMUN ‘ALEJKUM LEM JEDHULUHA WE HUM JETMA’UNE

47 E kur u shkon shikimi i tyre nga ata të xhehennemit, thonë: "Zoti ynë, mos na bë neve me mizorët!"

WE ‘IDHA SURIFET ‘EBSARUHUM TILKA’E ‘ESHABI EN-NARI KALU REBBENA LA TEXH’ALNA ME’AL-KAWMI EDH-DHALIMINE

48 "Ata të A'rafit i thërrasin do burra që i njohin me shenjat e tyre dhe u thonë: "Çka ju vlejti ai grumbullimi juaj (në pasuri e numër) dhe ajo që bënit kryelartësi?" (e tash jeni në xhehennem).

WE NADA ‘ESHABUL-’A’RAFI RIXHALÆN JA’RIFUNEHUM BISIMAHUM KALU MA ‘EGNA ‘ANKUM XHEM’UKUM WE MA KUNTUM TESTEKBIRUNE

49 "A këta janë ata (besimtarët), për të cilët betoheshit se nuk ka për t'i përfshirë mëshira e All-llahut?". (Në mënyrë ironike i përqeshin kufarët e mandej u thonë besimtarëve): "Vazhdoni në xhennet, as nuk ka frikë për ju, as nuk keni për t'u brengosur!

‘EHA’UULA’L-LEDHINE ‘EKSEMTUM LA JENALUHUMU ELLAHU BIREHMETIN EDHULUL-XHENNETE LA HAWFUN ‘ALEJKUM WE LA ‘ENTUM TEHZENUNE

50 "Banuesit e zjarrit i thërrasin (dhe i lusin) ata në xhennet (duke ju thënë): "Na qitni diç nga ju apo nga ajo që u ka furnizuar All-llahu (se mbaruam nga etja)!" Ata (në xhennet) thonë: "All-llahu i ka ndaluar që të dyja këto për jobesimtarët!

WE NADA ‘ESHABU EN-NARI ‘ESHABEL-XHENNETI ‘EN ‘EFIDU ‘ALEJNA MINEL-MA’I ‘EW MIMMA REZEKAKUMU ELLAHU KALU ‘INNALL-LLAHE HERREMEHUMA ‘ALEL-KAFIRINE

51 "Ata që fenë e tyre e morën tallje e lojë dhe të cilët i mashtroi jeta e Dunjasë. Sot, pra, Ne i harrojmë ata sikurse e patën harruar takimin e kësaj dite të tyre dhe, sikurse i refuzonin argumentet Tona!

EL-LEDHINE ETTEHADHU DINEHUM LEHWEN WE LA’IBÆN WE GARRET/HUMUL-HEJÆTU ED-DUNJA FALJEWME NENSAHUM KEMA NESU LIKA’E JEWMIHIM HADHA WE MA KANU BI’AJATINA JEXHHEDUNE

52 Ne u sollëm atyre (mekasve) një libër (Kur'anin) që ua shkoqitëm në baza të diturisë, e që është udhërrëfyes e mëshirë për ata që besojnë.

WE LEKAD XHI’NAHUM BIKITABIN FESSELNAHU ‘ALA ‘ILMIN HUDEN WE REHMETEN LIKAWMIN JU’UMINUNE

53 "Ata nuk presin tjetër, por vetëm atë që do t'u vijë. E atë ditë kur t'u vijë (dënimi i premtuar) ajo që e pritnin, ata të cilët më parë e kishin harruar thonë: "Vërtet, të dërguarit e Zotit tonë erdhën me fakte të vërteta, a kemi ndonjë ndërmjetës që të na shpëtojë, ose të kthehemi (në Dunja) e të veprojmë tjetër nga ajo që vepruam". Ata shkatërruan vetveten dhe u shkoi huq trillimi që e bënin.

HEL JENDHURUNE ‘ILLA TE’WILEHU JEWME JE’TI TE’WILUHU JEKULUL-LEDHINE NESUHU MIN KABLU KAD XHA’ET RUSULU RABBINA BIL-HEKKI FEHEL LENA MIN SHUFA’A’E FEJESHFA’U LENA ‘EW NUREDDU FENA’MELE GAJREL-LEDHI KUNNA NA’MELU KAD HASIRU ‘ENFUSEHUM WE DELLE ‘ANHUM MA KANU JEFTERUNE

54 Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh, pastaj qëndroi mbi Arshin, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij. Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi. I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve.

‘INNE REBBEKUMU ELLAHUL-LEDHI HALEKA ES-SEMAWATI WEL-’ERDE FI SITTETI ‘EJJAMIN THUMME ESTEWA ‘ALEL-’ARSHI JUGSHIL-LEJLE EN-NEHARE JETLUBUHU HETHITHÆN WE ESH-SHEMSE WEL-KAMERE WE EN-NUXHUME MUSEHHARATIN BI’EMRIHI ‘ELA LEHUL-HALKU WEL-’EMRU TEBAREKEL-LAHU REBBUL-’ALEMINE

55 Luteni Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk i do ata që e teprojnë.

ED’U REBBEKUM TEDERRU’ÆN WE HUFJETEN ‘INNEHU LA JUHIBBUL-MU’TEDINE

56 Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj (me të ardhur të pejgamberëve) dhe luteni Atë duke pasur frikë (dënimin) dhe duke shpresuar (mëshirën). S'ka dyshim se mëshira e All-llahut është pranë atyre të mirëve.

WE LA TUFSIDU FIL-’ERDI BA’DE ‘ISLAHIHA WE ED’UHU HAWFÆN WE TEMA’ÆN ‘INNE REHMETEL-LAHI KARIBUN MINEL-MUHSININE

57 Ai është që i lëshon erërat si myzhde pranë mëshirës (shiut) së Tij. E kur ato (erërat) bartin re të mëdha, Ne i sjellim mbi një tokë të vdekur dhe lëshojmë në të ujin (shiun), dhe me të (me ujin) nxjerrim të gjithë frutat. Kështu i nxjerrim (i ngjallim) të vdekurit, ashtu që ta përkujtoni (fuqinë e Zotit).

WE HUWEL-LEDHI JURSILU ER-RIJAHE BUSHRÆN BEJNE JEDEJ REHMETIHI HETTA ‘IDHA ‘EKALLET SEHABÆN THIKALÆN SUKNAHU LIBELEDIN MEJJITIN FE’ENZELNA BIHIL-MA’E FE’EHREXHNA BIHI MIN KULLI ETH-THEMERATI KEDHALIKE NUHRIXHUL-MEWTA LE’ALLEKUM TEDHEKKERUNE

58 Me lejen e All-llahut toka e mirë mbinë bimët, e ajo që nuk është kualitative, ajo nuk mbinë vetëm (pak) me vështirësi. Kështu Ne i radhisim argumentet Tona për ata që falënderojnë.

WEL-BELEDUT-TEJJIBU JEHRUXHU NEBATUHU BI’IDHNI RABBIHI WEL-LEDHI HABUTHE LA JEHRUXHU ‘ILLA NEKIDÆN KEDHALIKE NUSERRIFUL-’AJATI LIKAWMIN JESHKURUNE

59 Ne e patëm dërguar Nuhun te populli i vet, e ai tha: "O populli im, adhurojeni All-llahun, nuk keni zot tjetër pos Tij. Unë kam frikë për dënimin tuaj në një ditë të madhe!"

LEKAD ‘ERSELNA NUHÆN ‘ILA KAWMIHI FEKALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU ‘INNI ‘EHAFU ‘ALEJKUM ‘ADHABE JEWMIN ‘ADHIMIN

60 Paria nga populli i tij tha: "Ne po të shohim (në këtë që na thërret) plotësisht të humbur!"

KALEL-MELE’U MIN KAWMIHI ‘INNA LENERAKE FI DELALIN MUBININ

61 (Nuhu) Tha: "O populli im, unë nuk kam kurrfarë humbje, por unë jam i dërguar prej Zotit të botëve!"

KALE JA KAWMI LEJSE BI DELALETUN WE LEKINNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

62 "Unë ua kumtoj juve shpalljet e Zotit tim, ju këshilloj dhe unë di nga Zoti im çka ju nuk dini!"

‘UBELLIGUKUM RISALATI RABBI WE ‘ENSEHU LEKUM WE ‘A’LEMU MINEL-LAHI MA LA TA’LEMUNE

63 "A mos u çuditët që shpallja ju erdhi nga Zoti juaj përmes (gjuhës së) një njeriu nga mesi juaj, për t'ua tërheqë vërejtjen që të ruheni dhe ashtu të shpëtoni!"

‘EWE’AXHIBTUM ‘EN XHA’EKUM DHIKRUN MIN RABBIKUM ‘ALA REXHULIN MINKUM LIJUNDHIREKUM WE LITETTEKU WE LE’ALLEKUM TURHEMUNE

64 Po ata e përgënjeshtruan atë (Nuhun), e Ne e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të në anije, ndërsa ata që i përgënjeshtruan faktet tona i fundosëm. Vërtet, ata ishin popull i verbër.

FEKEDHDHEBUHU FE’ENXHEJNAHU WEL-LEDHINE ME’AHU FIL-FULKI WE ‘EGREKNAL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA ‘INNEHUM KANU KAWMÆN ‘AMINE

65 Edhe te (populli) Ad-i (dërguam) vëllain e tyre Hudin, e ai tha: "O populli im, adhurojeni (një Zot) All-llahun, ju nuk keni zot pos Tij, a nuk po frikësoheni?!"

WE ‘ILA ‘ADIN ‘EHAHUM HUDÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU ‘EFELA TETTEKUNE

66 Paria që nuk besoi nga populli i tij tha: "Ne po të shohim mendjelehtë dhe të konsiderojmë vërtet rrenacak!"

KALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI ‘INNA LENERAKE FI SEFAHETIN WE ‘INNA LENEDHUNNUKE MINEL-KADHIBINE

67 Tha (Hudi): "O populli im, nuk jam mendjelehtë (nuk kam të metë mendore), por unë jam i dërguar prej Zotit të botëve".

KALE JA KAWMI LEJSE BI SEFAHETUN WE LEKINNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

68 (Jam i dërguar) Që t'ua komunikoj shpalljet e Zotit tim dhe unë jam këshillues besnik për ju.

‘UBELLIGUKUM RISALATI RABBI WE ‘ENA LEKUM NASIHUN ‘EMINUN

69 A mos ju erdhi çudi që ju erdhi shpallja nga Zoti juaj përmes një njeriu nga mesi juaj, e për t'ua tërheqë vërejtjen. Përkujtoni kur Ai ju bëri sundues pas popullit të Nuhut dhe ua shtoi fuqinë fizike. Përkujtoni të mirat e All-llahut që të gjeni shpëtim.

‘EWE’AXHIBTUM ‘EN XHA’EKUM DHIKRUN MIN RABBIKUM ‘ALA REXHULIN MINKUM LIJUNDHIREKUM WE EDHKURU ‘IDH XHE’ALEKUM HULEFA’E MIN BA’DI KAWMI NUHIN WE ZADEKUM FIL-HALKI BESTETEN FADHKURU ‘ALA’EL-LAHI LE’ALLEKUM TUFLIHUNE

70 Ata thanë: "A na erdhe (të na frikësosh) që ta adhurojmë vetëm All-llahun e ta braktisim atë çka adhuronin prindërit tanë? Nëse je i vërtetë (çka thua) sillna atë që na premton (kërcënohesh)".

KALU ‘EXHI’TENA LINA’BUDEL-LAHE WEHDEHU WE NEDHERE MA KANE JA’BUDU ‘ABA’UUNA FE’TINA BIMA TA’IDUNA ‘IN KUNTE MINE ES-SADIKINE

71 (Hudi) Tha: "Juve ju gjeti dënimi dhe përbuzja nga Zoti juaj. A më polemizoni mua për emra (të idhujve) që i emëruat ju dhe prindërit tuaj, e që për te All-llahu nuk shpalli kurrfarë argumenti? Pritni pra (dënimin), edhe unë së bashku me ju jam duke pritur".

KALE KAD WEKA’A ‘ALEJKUM MIN RABBIKUM RIXHSUN WE GADEBUN ‘ETUXHADILUNENI FI ‘ESMA’IN SEMMEJTUMUHA ‘ENTUM WE ‘ABA’UUKUM MA NEZZELEL-LAHU BIHA MIN SULTANIN FANTEDHIRU ‘INNI ME’AKUM MINEL-MUNTEDHIRINE

72 Ne me mëshirën Tonë e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të, dhe i shkulëm nga rrënja ata që i përgenjështruan argumentet Tona dhe nuk ishin besimtarë.

FE’ENXHEJNAHU WEL-LEDHINE ME’AHU BIREHMETIN MINNA WE KATA’NA DABIREL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE MA KANU MU’UMININE

73 Edhe te (populli) Themud ua dërguam vëllain e tyre, Salihun, e ai u tha: "O populli im, besojeni All-llahun (Një) nuk keni zot tjetër pos Tij. Qe, ju erdhi argumenti nga Zoti juaj. Ja, kjo deveja është mrekulli për ju. Lereni këtë të lirë të hajë në tokën e All-llahut dhe kurrsesi mos e merrni me të keq, e t'ju kapë dënimi i dhembshëm".

WE ‘ILA THEMUDE ‘EHAHUM SALIHÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU KAD XHA’ETKUM BEJJINETUN MIN RABBIKUM HEDHIHI NAKATU ELLAHI LEKUM ‘AJETEN FEDHERUHA TE’KUL FI ‘ERDI ELLAHI WE LA TEMESSUHA BISU’IN FEJE’HUDHEKUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN

74 "Përkujtoni kur Ai ju bëri sundues pas Adit, ju vendosi në tokë e ju në rrafshin e saj ndërtoni pallate, kurse në kodrina ngreni shtëpia, përkujtoni të mirat e All-llahut e mos u bëni shkatërrues në tokë".

WE EDHKURU ‘IDH XHE’ALEKUM HULEFA’E MIN BA’DI ‘ADIN WE BEWWE’EKUM FIL-’ERDI TETTEHIDHUNE MIN SUHULIHA KUSURÆN WE TENHITUNEL-XHIBALE BUJUTÆN FADHKURU ‘ALA’EL-LAHI WE LA TA’THEW FIL-’ERDI MUFSIDINE

75 Krerët kryelartë nga populli i tij u thanë atyre që ishin më të dobët e që kishin besuar: "A e dini se me të vërtetë Salihu është i dërguar nga Zoti i tij?". Ata thanë: "Vërtet, ne jemi besimtarë të asaj me çka është dërguar".

KALEL-MELE’UL-LEDHINE ESTEKBERU MIN KAWMIHI LILLEDHINE ESTUD’IFU LIMEN ‘AMENE MINHUM ‘ETA’LEMUNE ‘ENNE SALIHÆN MURSELUN MIN RABBIHI KALU ‘INNA BIMA ‘URSILE BIHI MU’UMINUNE

76 Ata kryelartit thanë: "Ne jemi mohues (jobesimtarë) të asaj që ju i besuat".

KALEL-LEDHINE ESTEKBERU ‘INNA BIEL-LEDHI ‘AMENTUM BIHI KAFIRUNE

77 Ata e therën deven dhe me kryelartësi shkelën dispozitën e Zotit të tyre dhe thanë: "O Salih, sillna atë me çka na u kërcënove, nëse je prej të dërguarve".

FE’AKARU EN-NAKATE WE ‘ATEW ‘AN ‘EMRI RABBIHIM WE KALU JA SALIHU E’TINA BIMA TA’IDUNA ‘IN KUNTE MINEL-MURSELINE

78 Atëherë ata përjetuan tërmetin dhe u gdhinë në shtëpitë e tyre kufoma të ngrira.

FE’EHADHET/HUMU ER-REXHFETU FE’ESBEHU FI DARIHIM XHATHIMINE

79 Ai u zbraps prej tyre e tha: "O populli im, unë ju komunikova dërgesën e Zotit tim, ju këshillova sa munda, por ju nuk i përfillni këshilluesit".

FETEWELLA ‘ANHUM WE KALE JA KAWMI LEKAD ‘EBLEGTUKUM RISALETE RABBI WE NESEHTU LEKUM WE LEKIN LA TUHIBBUNE EN-NASIHINE

80 Përkujto kur popullit të vet Luti i tha: "A punoni të shëmtuarën, që asnjë nga popujt e botës nuk e bëri para jush".

WE LUTÆN ‘IDH KALE LIKAWMIHI ‘ETE’TUNEL-FAHISHETE MA SEBEKAKUM BIHA MIN ‘EHEDIN MINEL-’ALEMINE

81 "Vërtet, ju të shtyrë nga epshet u afroheni burrave duke i lënë gratë. Po ju jeni popull i shfrenuar".

‘INNEKUM LETE’TUNE ER-RIXHALE SHEHWETEN MIN DUNI EN-NISA’ BEL ‘ENTUM KAWMUN MUSRIFUNE

82 Përgjigjja e popullit të tij nuk ishte tjetër vetëm se të thonë: "Dëboni ata (Lutin me besimtarë) nga vendbanimi juaj, ata janë njerëz që ruhen shumë (i largohen të shëmtuarës)".

WE MA KANE XHEWABE KAWMIHI ‘ILLA ‘EN KALU ‘EHRIXHUHUM MIN KARJETIKUM ‘INNEHUM ‘UNASUN JETETEHHERUN

83 Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij, pos gruas së tij që mbeti aty (ndër të shkatërruarit).

FE’ENXHEJNAHU WE ‘EHLEHU ‘ILLA EMRE’ETEHU KANET MINEL-GABIRINE

84 Ne lëshuam mbi ata një lloj shiu (me gurë). E shiko se si ishte fundi i kriminelëve!

WE ‘EMTERNA ‘ALEJHIM METERÆN FANDHUR KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUXHRIMINE

85 E në Medjen (dërguam) vëllain e tyre Shuajbin. Ai tha: "O populli im, adhurojeni All-llahun (Një), ju nuk keni zot tjetër pos Tij. Juve ju erdhi mrekullia nga Zoti juaj. Zbatoni drejt matjen dhe peshojën, e mos u bëni padrejtësi njerëzve në sendet e tyre, dhe mos bëni çrregullime në tokë pas përmirësimit të saj. Këto janë më të dobishme për ju, nëse jeni besimtarë".

WE ‘ILA MEDJENE ‘EHAHUM SHU’AJBÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU KAD XHA’ETKUM BEJJINETUN MIN RABBIKUM FE’EWFUL-KEJLE WEL-MIZANE WE LA TEBHASU EN-NASE ‘ESHJA ‘EHUM WE LA TUFSIDU FIL-’ERDI BA’DE ‘ISLAHIHA DHALIKUM HAJRUN LEKUM ‘IN KUNTUM MU’UMININE

86 "Mos zini pusi në çdo rrugë e të kërcënoheni dhe të pengoni nga rruga e All-llahut atë që i ka besuar atij (Shuajbit), e të kërkoni shtrembërimin e asaj (rrugës). Përkujtoni kur ishit pakicë e Ai ju shumoi dhe shikoni se si qe fundi i çrregulluesve".

WE LA TEK’UDU BIKULLI SIRATIN TU’IDUNE WE TESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI MEN ‘AMENE BIHI WE TEBGUNEHA ‘IWEXHÆN WE EDHKURU ‘IDH KUNTUM KALILÆN FEKETHTHEREKUM WE ENDHURU KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUFSIDINE

87 "E në qoftë se një grup prej jush është që i besoi asaj me të cilën unë u dërgova, e një grup nuk besoi, duroni deri të gjykojë mes nesh All-llahu, e Ai është gjykatësi më i mirë".

WE ‘IN KANE TA’IFETUN MINKUM ‘AMENU BIEL-LEDHI ‘URSILTU BIHI WE TA’IFETUN LEM JU’UMINU FASBIRU HETTA JEHKUMEL-LAHU BEJNENA WE HUWE HAJRUL-HAKIMINE

88 Paria që ishte kryelartë nga populli i tij, tha: "O Shuajb, ne do të dëbojmë ty dhe së bashku me ty edhe ata që besuan nga fshati ynë, ose patjetër të ktheheni në fenë tonë". Ai (Shuajbi) tha: "A edhe nëse ne nuk e dëshirojmë atë (kthimin)?".

KALEL-MELE’UL-LEDHINE ESTEKBERU MIN KAWMIHI LENUHRIXHENNEKE JA SHU’AJBU WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AKE MIN KARJETINA ‘EW LETA’UDUNNE FI MILLETINA KALE ‘EWELEW KUNNA KARIHINE

89 Ne do të kem shpifur gënjeshtër ndaj All-llahut, nëse kthehemi në fenë tuaj (idhujtare), pasi që All-llahu na shpëtoi nga ajo. Nuk është për ne të kthehemi në të vetëm nëse është dëshira e All-llahut, Zotit tonë. Zoti ynë ka përfshirë me diturinë e vet çdo send, ne ju kemi mbështetur All-llahut. Zoti ynë, vendos mes nesh dhe mes popullit tonë gjykimin tënd të drejtë, se Ti je më i miri gjykatës.

KADI EFTEREJNA ‘ALA ELLAHI KEDHIBÆN ‘IN ‘UDNA FI MILLETIKUM BA’DE ‘IDH NEXHXHANALLAHU MINHA WE MA JEKUNU LENA ‘EN NA’UDE FIHA ‘ILLA ‘EN JESHA’EL-LAHU REBBUNA WESI’A REBBUNA KULLE SHEJ’IN ‘ILMÆN ‘ALA ELLAHI TEWEKKELNA REBBENA EFTEH BEJNENA WE BEJNE KAWMINA BIL-HEKKI WE ‘ENTE HAJRUL-FATIHINE

90 Krerët prej popullit të tij, që nuk besuan, i thanë: "(Popullit i thanë) Nëse shkoni (pranoni) pas Shuajbit, (pas fesë së tij), atëherë ju me siguri jeni të dëshpëruar".

WE KALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI LE’INI ETTEBA’TUM SHU’AJBÆN ‘INNEKUM ‘IDHÆN LEHASIRUNE

91 Ata (popullin e padëgjueshëm) i kapi tërmet i fortë dhe aguan në shtëpitë e tyre kufoma të gjunjëzuara.

FE’EHADHET/HUMU ER-REXHFETU FE’ESBEHU FI DARIHIM XHATHIMINE

92 Ata që e përgënjeshtruan Shuajbin, sikur nuk ekzistuan fare aty, ata që e konsideruan Shuajbin rrenacak, vërtet ishin të dështuarit.

EL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBÆN KE’EN LEM JEGNEW FIHAL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBÆN KANU HUMUL-HASIRINE

93 E ai (Shuajbi) u kthye e tha: "O populli im, vërtet unë ju kumtova porositë e Zotit tim, ju dhashë këshilla, e si të brengosem për një popull që nuk besoi".

FETEWELLA ‘ANHUM WE KALE JA KAWMI LEKAD ‘EBLEGTUKUM RISALATI RABBI WE NESEHTU LEKUM FEKEJFE ‘ASA ‘ALA KAWMIN KAFIRINE

94 Ne nuk e dërguam asnjë pejgamber në ndonjë vendbanim e që nuk e ndëshkuam atë (popullin) me skamje e vështirësi të tjera, në mënyrë që ata të përulen (të binden).

WE MA ‘ERSELNA FI KARJETIN MIN NEBIJIN ‘ILLA ‘EHADHNA ‘EHLEHA BIL-BE’SA’I WE ED-DERRA’I LE’ALLEHUM JEDDERRA’UNE

95 Mandej e zëvendësuam të keqen me të mirën derisa u shumuan ato (të mirat) e thanë: "Prindërit tanë i pat goditur skamja e mjerimi", (ky është rregull natyror, po ata nuk falënderuan). Atëherë befas i dënuam pa e vërejtur ata.

THUMME BEDDELNA MEKANE ES-SEJJI’ETIL-HESENETE HETTA ‘AFEW WE KALU KAD MESSE ‘ABA’ENA ED-DERRA’U WE ES-SERRA’U FE’EHADHNAHUM BEGTETEN WE HUM LA JESH’URUNE

96 E sikur banorët e këtyre vendbanimeve të kishin besuar dhe të ishin ruajtur, Ne do t'ju hapnim begati nga qielli e toka, por ata përgënjeshtruan, andaj i dënuam me shkatërrim për atë që merituan.

WE LEW ‘ENNE ‘EHLEL-KURA ‘AMENU WE ETTEKAW LEFETEHNA ‘ALEJHIM BEREKATIN MINE ES-SEMA’I WEL-’ERDI WE LEKIN KEDHDHEBU FE’EHADHNAHUM BIMA KANU JEKSIBUNE

97 A mos u siguruan banorët e fshatrave nga dënimi jonë kur ata ishin fjetur (natën)?

‘EFE’EMINE ‘EHLUL-KURA ‘EN JE’TIJEHUM BE’SUNA BEJATÆN WE HUM NA’IMUNE

98 A mos u siguruan banorët e fshatrave nga dënimi jonë paradite, kur ata ishin duke luajtur?

‘EWE ‘EMINE ‘EHLUL-KURA ‘EN JE’TIJEHUM BE’SUNA DUHEN WE HUM JEL’ABUNE

99 A mos u siguruan ata prej ndëshkimit të All-llahut? Nuk sigurohet kush prej frikës së ndëshkimit të All-llahut pos njerëzve të humbur.

‘EFE’EMINU MEKREL-LAHI FELA JE’MENU MEKREL-LAHI ‘ILLAL-KAWMUL-HASIRUNE

100 A nuk e kanë të qartë ata që e trashëguan tokën pas banorëve të saj (që u shkatërruan) se, nëse dëshirojmë Ne i godasim (i dënojmë) për mëkatet e tyre, ua mbyllim zemrat e tyre, dhe ata nuk dëgjojnë (këshillat).

‘EWELEM JEHDI LILLEDHINE JERITHUNEL-’ERDE MIN BA’DI ‘EHLIHA ‘EN LEW NESHA’U ‘ESEBNAHUM BIDHUNUBIHIM WE NETBA’U ‘ALA KULUBIHIM FEHUM LA JESMA’UNE

101 Këto janë fshatra për të cilat po të tregojmë disa nga lajmet e tyre. Atyre u patën ardhur të dërguarit e tyre me argumente (me mrekulli), por ata nuk i besuan asaj të cilën më parë e kishin gënjyer. Ja, kështu vulos All-llahu zemrat e atyre që nuk besojnë.

TILKEL-KURA NEKUSSU ‘ALEJKE MIN ‘ENBA’IHA WE LEKAD XHA’ET/HUM RUSULUHUM BIL-BEJJINATI FEMA KANU LIJU’UMINU BIMA KEDHDHEBU MIN KABLU KEDHALIKE JETBA’U ELLAHU ‘ALA KULUBIL-KAFIRINE

102 Ne te shumica e tyre nuk gjetëm zbatimin e premtimit, e gjetëm shumicën e tyre jashtë bindjes (respektit).

WE MA WEXHEDNA LI’KTHERIHIM MIN ‘AHDIN WE ‘IN WEXHEDNA ‘EKTHEREHUM LEFASIKINE

103 Mandej pas tyre e dërguam Musain me mrekulli të argumentuara te faraoni dhe rrethi i tij, e ata i refuzuan edhe ato, e shih se si ishte përfundimi i shkatërruesve?

THUMME BE’ATHNA MIN BA’DIHIM MUSA BI’AJATINA ‘ILA FIR’AWNE WE MELE’IHI FEDHELEMU BIHA FANDHUR KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUFSIDINE

104 Musai tha: O faraon, s'ka dyshim, unë jam i dërguar prej Zotit të botëve".

WE KALE MUSA JA FIR’AWNU ‘INNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

105 "Është dinjitet për mua ta them për All-llahun vetëm të vërtetën. Unë u kam ardhur me argumente nga Zoti juaj, lejoi pra beni israilët të vijnë me mua!

HEKIKUN ‘ALA ‘EN LA ‘EKULE ‘ALA ELLAHI ‘ILLAL-HEKKA KAD XHI’TUKUM BIBEJJINETIN MIN RABBIKUM FE’ERSIL MA’I BENI ‘ISRA’ILE

106 Ai (faraoni) tha: "Nëse ke ardhur me ndonjë argument dhe nëse je ai që thua, na trego pra atë argument".

KALE ‘IN KUNTE XHI’TE BI’AJETIN FE’TI BIHA ‘IN KUNTE MINE ES-SADIKINE

107 Ai (Musai) e hodhi shkopin e vet, kur ja, u shfaq gjarpër i vërtetë.

FE’ELKA ‘ASAHU FE’IDHA HIJE THU’BANUN MUBINUN

108 Dhe e nxori dorën e vet, kur qe, për shikuesit dritë e bardhë.

WE NEZE’A JEDEHU FE’IDHA HIJE BEJDA’U LILNNADHIRINE

109 Rrethi i parisë nga populli i faraonit tha: "Ky nuk është tjetër pos një magjistar i përsosur".

KALEL-MELE’U MIN KAWMI FIR’AWNE ‘INNE HADHA LESAHIRUN ‘ALIMUN

110 Ai dëshiron t'ju nxjerrë prej tokës suaj: "E çka më urdhëroni (propozoni ju)?"

JURIDU ‘EN JUHRIXHEKUM MIN ‘ERDIKUM FEMADHA TE’MURUNE

111 Ata (krerët) thanë: "Ndale atë dhe vëllain e tij, e dërgo nëpër qytete tubues (të magjistarëve)".

KALU ‘ERXHIHI WE ‘EHAHU WE ‘ERSIL FIL-MEDA’INI HASHIRINE

112 Të sjellin çdo magjistar të dijshëm (të aftë).

JE’TUKE BIKULLI SAHIRIN ‘ALIMIN

113 Magjistarët erdhën te faraoni, e thanë: " Ne do të kemi shpërblim në qoftë se dalim fitues!"

WE XHA’E ES-SEHERETU FIR’AWNE KALU ‘INNE LENA LE’EXHRÆN ‘IN KUNNA NEHNUL-GALIBINE

114 Ai (faraoni) tha: "Po, dhe ju do të jeni prej të afërmve të mi".

KALE NE’AM WE ‘INNEKUM LEMINEL-MUKARREBINE

115 Ata (magjistarët) thanë: "O Musa, (zgjidh) ose do të hedhish ti, ose ne po hedhim?"

KALU JA MUSA ‘IMMA ‘EN TULKIJE WE ‘IMMA ‘EN NEKUNE NEHNUL-MULKINE

116 Ai (Musai) tha: "Hidhni ju"! E kur hodhën ata (shkopinj e litarë), magjepsën sytë e njerëzve, i frikësuan ata dhe sollën një magji të madhe.

KALE ‘ELKU FELEMMA ‘ELKAW SEHERU ‘A’JUNE EN-NASI WE ESTERHEBUHUM WE XHA’U BISIHRIN ‘ADHIMIN

117 E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin tënd!" Kur qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsur.

WE ‘EWHEJNA ‘ILA MUSA ‘EN ‘ELKI ‘ASAKE FE’IDHA HIJE TELKAFU MA JE’FIKUNE

118 Atëherë u dëshmua e vërteta dhe u zhduk ajo që kishin përgatitur.

FEWEKA’AL-HEKKU WE BETELE MA KANU JA’MELUNE

119 Aty u mundën ata (magjistarët dhe faraoni) dhe u kthyen të poshtëruar.

FEGULIBU HUNALIKE WE ENKALEBU SAGIRINE

120 E magjistarët u hodhën (u përulën) në sexhde.

WE ‘ULKIJE ES-SEHERETU SAXHIDINE

121 Dhe thanë: "Ne i besuam Zotit të gjithësisë,"

KALU ‘AMENNA BIREBBIL-’ALEMINE

122 "Zotit të Musait dhe të Harunit!"

REBBI MUSA WE HARUNE

123 E faraoni tha: "I besuat atij (Musait) para se t'ju lejoj unë? Kjo është një dredhi që ju e përgatitët në qytet (Misir) për t'i dëbuar prej tij banorët e tij (kibtët), po më vonë do ta kuptoni (çka do t'ju gjejë)".

KALE FIR’AWNU ‘AMENTUM BIHI KABLE ‘EN ‘ADHENE LEKUM ‘INNE HADHA LEMEKRUN MEKERTUMUHU FIL-MEDINETI LITUHRIXHU MINHA ‘EHLEHA FESEWFE TA’LEMUNE

124 Kam për t'ua prerë duart dhe këmbët tërthorazi, pastaj të gjithë juve do t'ju gozhdoj.

LE’UKATTI’ANNE ‘EJDIJEKUM WE ‘ERXHULEKUM MIN HILAFIN THUMME LE’USELLIBENNEKUM ‘EXHMA’INE

125 Ata (që besuan) thanë: "S'ka dyshim, ne jemi të kthyer te Zoti ynë".

KALU ‘INNA ‘ILA RABBINA MUNKALIBUNE

126 "Ti nuk hakmerresh ndaj nesh vetëm pse besuam në argumentet e Zotit tonë, pasi që na erdhën ato. Zoti ynë, na dhuro durim (për dënimin që do të na e bën faraoni) dhe na bëjë të vdesim muslimanë!"

WE MA TENKIMU MINNA ‘ILLA ‘EN ‘AMENNA BI’AJATI RABBINA LEMMA XHA’ETNA REBBENA ‘EFRIG ‘ALEJNA SEBRÆN WE TEWEFFENA MUSLIMINE

127 Të parët nga populli i faraonit thanë: "A do ta lejosh Musain dhe popullin e tij të bëjë përçarje në tokë dhe të braktisin ty dhe zotat e t'u?" Ai (faraoni) tha: "Do t'ua mbysim djemtë e do t'i lëmë të gjalla gratë e tyre për shërbim, ne jemi dominues mbi ta".

WE KALEL-MELE’U MIN KAWMI FIR’AWNE ‘ETEDHERU MUSA WE KAWMEHU LIJUFSIDU FIL-’ERDI WE JEDHEREKE WE ‘ALIHETEKE KALE SENUKATTILU ‘EBNA’EHUM WE NESTEHJI NISA’EHUM WE ‘INNA FEWKAHUM KAHIRUNE

128 Popullit të vet Musai i tha: "Kërkoni ndihmë prej All-llahut dhe kini durim. S'ka dyshim se toka është e All-llahut, ia lë në trashëgim atij që do nga robtë e tij, e ardhmja e lumtur është për të devotshmit".

KALE MUSA LIKAWMIHI ESTA’INU BILLAHI WE ESBIRU ‘INNEL-’ERDE LILLAHI JURITHUHA MEN JESHA’U MIN ‘IBADIHI WEL-’AKIBETU LILMUTTEKINE

129 Ata (populli i Musait) thanë: "Ne ishim të shtypur para se të na vije ti, e edhe pasi na erdhe". Ai (Musai) tha: "Është shpresë se All-llahu do ta shkatërrojë armikun tuaj (faraonin), e juve do t'ju bëjë ta zëvendësoni në këtë vend, e do t'ju shikojë se si ju veproni".

KALU ‘UDHINA MIN KABLI ‘EN TE’TIJENA WE MIN BA’DI MA XHI’TENA KALE ‘ASA REBBUKUM ‘EN JUHLIKE ‘ADUWEKUM WE JESTEHLIFEKUM FIL-’ERDI FEJENDHURE KEJFE TA’MELUNE

130 (Për madhërinë e Zotit) Ne e provuam popullin e faraonit me skamje dhe me pakësim të frutave, në mënyrë që të marrin mësim.

WE LEKAD ‘EHADHNA ‘ALE FIR’AWNE BIS-SININE WE NEKSIN MINE ETH-THEMERATI LE’ALLEHUM JEDHDHEKKERUNE

131 Kur u vinte atyre e mira (viti i begatshëm), ata thonin: "Kjo është e (mira) jona thjesht". E kur i godiste ndonjë e keqe, fatin e zi ia përshkruanin Musait dhe atyre (besimtarëve) që ishin me të. Veni re, fati i tyre është te All-llahu (e jo te Musai), por shumica e tyre këtë nuk e dinin.

FE’IDHA XHA’ET/HUMUL-HESENETU KALU LENA HEDHIHI WE ‘IN TUSIBHUM SEJJI’ETUN JETTEJJERU BIMUSA WE MEN ME’AHU ‘ELA ‘INNEMA TA’IRUHUM ‘INDEL-LAHI WE LEKINNE ‘EKTHEREHUM LA JA’LEMUNE

132 Ata thanë: "Me çfarëdo argumenti të na vishë që me të të na magjepsish (largosh nga feja që kemi), ne nuk do të besojmë ty".

WE KALU MEHMA TE’TINA BIHI MIN ‘AJETIN LITESHERENA BIHA FEMA NEHNU LEKE BIMU’UMININE

133 Atëherë (për shkak të mohimit) Ne lëshuam kundër tyre: vërshimin, karkalecat, rriqërat (insekte dëmtuese), bretkosat dhe gjakun, fakte të qarta njëra pas tjetrës, po ata mbanin kokëfortësi sepse ishin popull mëkatarë.

FE’ERSELNA ‘ALEJHIMUT-TUFANE WEL-XHERADE WEL-KUMMELE WE ED-DEFADI’A WE ED-DEME ‘AJATIN MUFESSELATIN FASTEKBERU WE KANU KAWMÆN MUXHRIMINE

134 Pasi që i gjeti belaja (me ato masa dënim) ata thanë: "O Musa, lute për ne Zotin tënd me atë meritë që ke (si pejgamber), nëse na e largon dënimin ne do të pranojmë ty (si të dërguar) dhe do t'i lejojmë beni israilët bashkë me ty (të shkoni ku të doni)".

WE LEMMA WEKA’A ‘ALEJHIMU ER-RIXHZU KALU JA MUSA ED’U LENA REBBEKE BIMA ‘AHIDE ‘INDEKE LE’IN KESHEFTE ‘ANNA ER-RIXHZE LENU’UMINENNE LEKE WE LENURSILENNE ME’AKE BENI ‘ISRA’ILE

135 E kur e larguam nga ata dënimin (me lutjen e Musait) për deri në një afat që do të arrinin, ata e thyen besën.

FELEMMA KESHEFNA ‘ANHUMU ER-RIXHZE ‘ILA ‘EXHELIN HUM BALIGUHU ‘IDHA HUM JENKUTHUNE

136 Atëherë ndërmorëm kundër tyre dhe i fundosëm në det, ngase përgënjeshtruan argumentet Tona dhe nuk çanë kokën për to.

FANTEKAMNA MINHUM FE’EGREKNAHUM FIL-JEMMI BI’ENNEHUM KEDHDHEBU BI’AJATINA WE KANU ‘ANHA GAFILINE

137 E atij populli që ishte i nënshtruar i trashëguam lindje e perëndim të tokës, që Ne e bekuam (me të mira), ndërsa për durimin që patën, u plotësua fjala më e mirë (premtimi i vërtetë) e Zotit ndaj beni israilëve; rrënuam atë që bënte faraoni i tij, si dhe atë që kishin ndërtuar ata.

WE ‘EWRETHNAL-KAWMEL-LEDHINE KANU JUSTED’AFUNE MESHARIKAL-’ERDI WE MEGARIBEHA ELLETI BAREKNA FIHA WE TEMMET KELIMETU RABBIKEL-HUSNA ‘ALA BENI ‘ISRA’ILE BIMA SEBERU WE DEMMERNA MA KANE JESNA’U FIR’AWNU WE KAWMUHU WE MA KANU JA’RISHUNE

138 Beni israilët i kaluam përtej detit, e ata u takuan me një popull që adhuronte do statuja të tyre, dhe thanë: "O Musa, na e bën edhe neve një zot (statujë) si zotët që i kanë ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull që nuk di".

WE XHAWEZNA BIBENI ‘ISRA’ILEL-BEHRE FE’ETEW ‘ALA KAWMIN JA’KUFUNE ‘ALA ‘ESNAMIN LEHUM KALU JA MUSA EXH’AL LENA ‘ILEHÆN KEMA LEHUM ‘ALIHETUN KALE ‘INNEKUM KAWMUN TEXHHELUNE

139 Vërtet, ai popull (që po adhuron idhuj) është i shkatërruar në atë (adhurim) dhe ajo që vepruan është e asgjësuar (s'ka dobi).

‘INNE HA’UULA’ MUTEBBERUN MA HUM FIHI WE BATILUN MA KANU JA’MELUNE

140 Musai tha: "Mos deshët, pos All-llahut, të kërkoj për ju zot tjetër, kurse Ai ju vlerësoi mbi njerëzit e tjerë?"

KALE ‘EGAJREL-LAHI ‘EBGIKUM ‘ILEHÆN WE HUWE FEDDELEKUM ‘ALEL-’ALEMINE

141 "Përkujtoni (o beni israilë) kur Ai ju shpëtoi prej popullit të faraonit, që u shtroi më të keqin mundim, ua mbyti djemtë tuaj, ua la të gjalla gratë tuaja. E ju me këto ishit në sprovë të madhe nga Zoti juaj".

WE ‘IDH ‘ENXHEJNAKUM MIN ‘ALI FIR’AWNE JESUMUNEKUM SU’EL-’ADHABI JUKATTILUNE ‘EBNA’EKUM WE JESTEHJUNE NISA’EKUM WE FI DHALIKUM BELA’UN MIN RABBIKUM ‘ADHIMUN

142 Dhe Ne i caktuam Musait tridhjetë net (afatin për shpallje), e ato i plotësuam edhe me dhjetë dhe kështu u mbush afati për takim me Zotin e tij në katërdhjetë net. Ndërsa Musai vëllait të vet Harunit, i tha: "Më zëvendëso mua te populli im dhe rregullo, e mos shko rrugës së të këqinjve".

WE WA’ADNA MUSA THELATHINE LEJLETEN WE ‘ETMEMNAHA BI’ASHRIN FETEMME MIKATU RABBIHI ‘ERBA’INE LEJLETEN WE KALE MUSA LI’HIHI HARUNE EHLUFNI FI KAWMI WE ‘ESLIH WE LA TETTEBI’ SEBILEL-MUFSIDINE

143 E kur Musai erdhi në kohën që ia caktuam dhe i foli Zoti i vet, ai tha: "Zoti im! Ma mundëso pamjen tënde e të shikojë!" Ai (Zoti) i tha: "Ti nuk ke mundësi të më shohësh, por shiko kodrën, e nëse ajo qëndron në vendin e vet, ti do të më shohish Mua". Kur u drejtua kah kodra, një pjesë e dritës nga Zoti i tij e bëri atë (kodrën) thërrmi, e Musait i ra të fikët. Kur erdhi në vete, tha: "E lartë është madhëria Jote, pendohem te Ti (për atë që kërkova), dhe unë jam i pari i besimtarëve!

WE LEMMA XHA’E MUSA LIMIKATINA WE KELLEMEHU REBBUHU KALE RABBI ‘ERINI ‘ENDHUR ‘ILEJKE KALE LEN TERANI WE LEKINI ENDHUR ‘ILAL-XHEBELI FE’INI ESTEKARRE MEKANEHU FESEWFE TERANI FELEMMA TEXHELLA REBBUHU LILXHEBELI XHE’ALEHU DEKKÆN WE HARRE MUSA SA’IKÆN FELEMMA ‘EFAKA KALE SUBHANEKE TUBTU ‘ILEJKE WE ‘ENA ‘EWWELUL-MU’UMININE

144 Ai (All-llahu) tha: "O Musa, Unë të gradova ty mbi njerëzit me shpalljen Time dhe me të folurit tim. Merre atë që ta dhash dhe bëhu mirënjohës".

KALE JA MUSA ‘INNI ESTEFEJTUKE ‘ALA EN-NASI BIRISALATI WE BIKELAMI FEHUDH MA ‘ATEJTUKE WE KUN MINE ESH-SHAKIRINE

145 Dhe i përshkruam atij në pllaka çdo gjë (që i nevojitej), si këshillim dhe sqarim për secilin send. "Merri këto me seriozitet dhe urdhëroje popullin tënd që t'i përvetësojë më të mirat e tyre (dispozitat me shpërblim më të madh). Unë do t'ua tregoj vendbanimin mëkatarëve".

WE KETEBNA LEHU FIL-’ELWAHI MIN KULLI SHEJ’IN MEW’IDHETEN WE TEFSILÆN LIKULLI SHEJ’IN FEHUDH/HA BIKUWETIN WE ‘MUR KAWMEKE JE’HUDHU BI’EHSENIHA SE’URIKUM DAREL-FASIKINE

146 Unë do t'i zbraps nga argumentet e Mia ata të cilët pa pasur të drejtë bëjnë kryelartësi në tokë, të cilët edhe nëse shohin çdo argument nuk besojnë, dhe nëse shohin rrugën e shpëtimit nuk e marrim atë rrugë, e nëse e shohin rrugën e gabuar ata e marrin atë rrugë. Këtë (këtë verbërim të tyre), ngase ata i konsideruan të rreme faktet Tona dhe ngase i lanë pas dore ato.

SE’ESRIFU ‘AN ‘AJATIJEL-LEDHINE JETEKEBBERUNE FIL-’ERDI BIGAJRIL-HEKKI WE ‘IN JEREW KULLE ‘AJETIN LA JU’UMINU BIHA WE ‘IN JEREW SEBILE ER-RUSHDI LA JETTEHIDHUHU SEBILÆN WE ‘IN JEREW SEBILEL-GAJJI JETTEHIDHUHU SEBILÆN DHALIKE BI’ENNEHUM KEDHDHEBU BI’AJATINA WE KANU ‘ANHA GAFILINE

147 Ata të cilët i mohuan argumentet Tona dhe takimin në ditën e botës së ardhshme, ata asgjësuan veprat e tyre. A shpërblehen ata (me thevab ose me dënim) pos sipas asaj si kanë vepruar.

WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE LIKA’IL-’AHIRETI HEBITET ‘A’MALUHUM HEL JUXHZEWNE ‘ILLA MA KANU JA’MELUNE

148 Populli i Musait, pas tij (kur ai shkoi në kodrën Tur për pranimin e shpalljes), e mbaroi nga stolitë e tyre një figurë viçi që kishte britmë (pallte). A nuk e shihnin ata se ai nuk ju fliste as nuk i udhëzonte në ndonjë rrugë të drejtë. E morën atë (e adhuruan si idhull viçin), e ishin të padrejtë ndaj vetes së tyre.

WE ETTEHADHE KAWMU MUSA MIN BA’DIHI MIN HULIJIHIM ‘IXHLÆN XHESEDÆN LEHU HUWARUN ‘ELEM JEREW ‘ENNEHU LA JUKELLIMUHUM WE LA JEHDIHIM SEBILÆN ETTEHADHUHU WE KANU DHALIMINE

149 E kur në duart e tyre u thye (ajo vepër e shëmtuar u penduan) dhe e kuptuan se me të vërtetë kanë gabuar, thanë: "Nëse nuk na mëshiron Zoti ynë dhe nuk na e falë gabimin, ne pa dyshim do të jemi nga më të dëshpëruarit".

WE LEMMA SUKITE FI ‘EJDIHIM WE RE’EW ‘ENNEHUM KAD DELLU KALU LE’IN LEM JERHEMNA REBBUNA WE JEGFIR LENA LENEKUNENNE MINEL-HASIRINE

150 E kur u kthye Musai shumë i hidhëruar te populli i vet, tha: "Sa keq më paskeni zëvendësuar pas shkuarjes sime! A e ngutët (pritjen) urdhrin e Zotit tuaj?" I hodhi pllakat dhe e zuri për (flokë) koke vëllain e vet duke e tërhequr kah vetja. Ai (vëllai Haruni) tha: "O bir i nënës sime, populli më mundi dhe gati më mbyti, mos më konsidero mua me njerëzit mizorë".

WE LEMMA REXHE’A MUSA ‘ILA KAWMIHI GADBANE ‘ESIFÆN KALE BI’SEMA HALEFTUMUNI MIN BA’DI ‘E’AXHILTUM ‘EMRE RABBIKUM WE ‘ELKAL-’ELWAHE WE ‘EHADHE BIRE’SI ‘EHIHI JEXHURRUHU ‘ILEJHI KALE EBNE ‘UMME ‘INNEL-KAWME ESTED’AFUNI WE KADU JEKTULUNENI FELA TUSHMIT BIJEL-’A’DA’E WE LA TEXH’ALNI ME’AL-KAWMI EDH-DHALIMINE

151 (Musai) Tha: "Zoti im, më falë mua dhe vëllain tim dhe na dhuro mëshirën Tënde, se Ti je mëshirues i mëshiruesve".

KALE RABBI EGFIR LI WE LI’EHI WE ‘EDHILNA FI REHMETIKE WE ‘ENTE ‘ERHEMU ER-RAHIMINE

152 Nuk ka dyshim se ata që adhuruan viçin ka për t'i përfshirë përbuzja nga Zoti i tyre dhe nënçmimi në jetën e Dunjasë. Kështu i shpërblejmë (me dënim) trilluesit e rrenës.

‘INNEL-LEDHINE ETTEHADHUL-’IXHLE SEJENALUHUM GADEBUN MIN RABBIHIM WE DHILLETUN FIL-HEJÆTI ED-DUNJA WE KEDHELIKE NEXHZIL-MUFTERINE

153 E ata që bënë vepra të këqija e pastaj u penduan pas tyre dhe besuan sinqerisht, Zoti yt ua falë gabimet dhe është mëshirues pas tij (pas pendimit të tyre).

WEL-LEDHINE ‘AMILU ES-SEJJI’ATI THUMME TABU MIN BA’DIHA WE ‘AMENU ‘INNE REBBEKE MIN BA’DIHA LEGAFURUN REHIMUN

154 E kur iu ndal hidhërimi Musait, ai i mori pllakat (që i pat hedhur), e në tekstin e tyre ishin (shënuar) udhëzime e mëshirë për ata që kanë frikë ndaj Zotit të tyre.

WE LEMMA SEKETE ‘AN MUSAL-GADEBU ‘EHADHEL-’ELWAHE WE FI NUSHATIHA HUDEN WE REHMETUN LILLEDHINE HUM LIREBBIHIM JERHEBUNE

155 Musai zgjodhi nga populli i vet shtatëdhjetë veta për kohën që Ne ia caktuam takimin. E pasi që i kapi ata dridhja (e tokës), ai tha: "Zoti im!, sikur të kishe dashur Ti, i kishe zhdukur më parë ata dhe mua. A po na zhduk për atë që bënë të marrët nga ne? Kjo është vetëm sprovë e Jotja, që me të e bën të humbur atë që do dhe e vë në rrugë të drejtë atë që do. Ti je mbrojtësi ynë, pra falna e mëshirona, se Ti je më i miri që falë (gabimet)".

WE EHTARE MUSA KAWMEHU SEB’INE REXHULÆN LIMIKATINA FELEMMA ‘EHADHET/HUMU ER-REXHFETU KALE RABBI LEW SHI’TE ‘EHLEKTEHUM MIN KABLU WE ‘IJAJE ‘ETUHLIKUNA BIMA FE’ALE ES-SUFEHA’U MINNA ‘IN HIJE ‘ILLA FITNETUKE TUDILLU BIHA MEN TESHA’U WE TEHDI MEN TESHA’U ‘ENTE WELIJUNA FAGFIR LENA WE ERHEMNA WE ‘ENTE HAJRUL-GAFIRINE

156 Dhe cakto për ne (jetë) të mirë në Dunja dhe të mirë në botën tjetër, pse vërtet jemi kthyer kah Ti. Ai (Zoti) tha: "Dënimi im është ai me të cilin e godas cilin dua, e mëshira Ime ka përfshirë secilin send. Atë (Mëshirën) do ta caktoj për ata të cilët u ruhen (mëkateve), e japin zeqatin dhe për ata që i besojnë argumentet tona".

WE EKTUB LENA FI HEDHIHI ED-DUNJA HESENETEN WE FIL-’AHIRETI ‘INNA HUDNA ‘ILEJKE KALE ‘ADHABI ‘USIBU BIHI MEN ‘ESHA’U WE REHMETI WESI’AT KULLE SHEJ’IN FESE’EKTUBUHA LILLEDHINE JETTEKUNE WE JU’UTUNE EZ-ZEKÆTE WEL-LEDHINE HUM BI’AJATINA JU’UMINUNE

157 Që pranojnë të dërguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (që nuk shkruan as nuk lexon), të cilin e gjejnë të cilësuar (të përshkruar me virtytet e tij), te ata në Tevrat dhe në Inxhil, e që i urdhëron ata për çdo të mirë dhe i ndalon nga çdo e keqe, u lejon ushqimet e këndshme dhe u ndalon ato të pakëndshmet, dhe heq nga ata barrën e rëndë të tyre dhe prangat që ishin mbi ta. Pra, ata të cilët e besojnë atë, e nderojnë dhe e ndihmojnë, veprojnë me dritën që iu zbrit me të, të tillët janë të shpëtuarit.

EL-LEDHINE JETTEBI’UNE ER-RESULE EN-NEBIJEL-’UMMIJEL-LEDHI JEXHIDUNEHU MEKTUBÆN ‘INDEHUM FIT-TEWRÆTI WEL-’INXHILI JE’MURUHUM BIL-MA’RUFI WE JENHAHUM ‘ANIL-MUNKERI WE JUHILLU LEHUMUT-TEJJIBATI WE JUHERRIMU ‘ALEJHIMUL-HABA’ITHE WE JEDA’U ‘ANHUM ‘ISREHUM WEL-’EGLALEL-LETI KANET ‘ALEJHIM FE-EL-LEDHINE ‘AMENU BIHI WE ‘AZZERUHU WE NESERUHU WE ETTEBA’U EN-NUREL-LEDHI ‘UNZILE ME’AHU ‘ULA’IKE HUMUL-MUFLIHUNE

158 Thuaj (Muhammed): "O ju njerëz! Unë jam i dërguari i All-llahut te të gjithë ju. All-llahut që vetëm i Tij është sundimi i qiejve e i tokës, s'ka të adhuruar tjetër pos Tij; Ai jep jetë dhe Ai jep vdekje, pra besoni All-llahun dhe të dërguarin e Tij, pejgamberin e pashkolluar, që beson All-llahun dhe shpalljet e Tij, ndiqeni rrugën e tij që ta gjeni të vërtetën".

KUL JA ‘EJJUHA EN-NASU ‘INNI RESULU ELLAHI ‘ILEJKUM XHEMI’ÆNL-LEDHI LEHU MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWE JUHJI WE JUMITU FE’AMINU BILLAHI WE RESULIHI EN-NEBIJIL-’UMMIJIL-LEDHI JU’UMINU BILLAHI WE KELIMATIHI WE ETTEBI’UHU LE’ALLEKUM TEHTEDUNE

159 Edhe prej popullit të Musait qe një grup që udhëzoi drejt dhe iu përmbajt asaj (drejtësisë).

WE MIN KAWMI MUSA ‘UMMETUN JEHDUNE BIL-HEKKI WE BIHI JA’DILUNE

160 Ne i ndamë ata (popullin e Musait) në dymbëdhjetë grupe fisesh, e kur Musait i kërkoi ujë populli i vet, Ne e udhëzuam (duke i thënë): "Bjeri me shkopin tënd gurit" (ai i ra) dhe prej tij (gurit) gufuan dymbëdhjetë kroje, ashtu që secili grup e dinte krojin e vet. Ne bëmë që retë t'u bëjnë hije atyre dhe u sollëm rrëshirë dhe shkurtëza (dhe u thamë): "Hani nga të mirat me të cilat ju dhuruam!" (e pse ishit përbuzës). Ata nuk na dëmtuan Ne, por e dëmtuan vetveten e tyre (ngase u dënuan).

WE KATTA’NAHUMU ETHNETEJ ‘ASHRETE ‘ESBATÆN ‘UMEMÆN WE ‘EWHEJNA ‘ILA MUSA ‘IDH ESTESKAHU KAWMUHU ‘ENI EDRIB BI’ASAKEL-HEXHERE FANBEXHESET MINHU ETHNETA ‘ASHRETE ‘AJNÆN KAD ‘ALIME KULLU ‘UNASIN MESHREBEHUM WE DHELLELNA ‘ALEJHIMUL-GAMAME WE ‘ENZELNA ‘ALEJHIMUL-MENNE WE ES-SELWA KULU MIN TEJJIBATI MA REZEKNAKUM WE MA DHELEMUNA WE LEKIN KANU ‘ENFUSEHUM JEDHLIMUNE

161 (Përkujto edhe këtë) Kur atyre iu tha: "Banoni në këtë fshat (vendbanim) dhe hani nga (frutat e tij) kah të doni e thuani: "Falje" dhe në derë hyni të përulur, se Ne do t'ua falim mëkatet tuaja dhe do t'ua shtojmë edhe më punëmirëve!

WE ‘IDH KILE LEHUMU ESKUNU HEDHIHIL-KARJETE WE KULU MINHA HEJTHU SHI’TUM WE KULU HITTETUN WE EDHULUL-BABE SUXHXHEDÆN NEGFIR LEKUM HATI’ATIKUM SENEZIDUL-MUHSININE

162 E ata prej tyre që ishin mizorë ndryshuan fjalë tjetër nga ajo që iu kishte thënë, atëherë Ne zbritëm kundër tyre një dënim nga qielli për shkak se ishin zullumqarë.

FEBEDDELEL-LEDHINE DHELEMU MINHUM KAWLÆN GAJREL-LEDHI KILE LEHUM FE’ERSELNA ‘ALEJHIM RIXHZÆN MINE ES-SEMA’I BIMA KANU JEDHLIMUNE

163 Dhe pyeti ti (Muhammed) për fshatin që ishte në breg të detit e ata e shkelën rendin e të shtunës (që e kishin të ndaluar gjuajtjen e peshqve), kur në të shtunën e tyre peshqit u vinin sheshazi mbi ujë, e në ditën që nuk festonin nuk u vinin. Ja, kështu i sprovuam ata ngase ishin mëkatarë.

WE ES’ELHUM ‘ANIL-KARJETI ELLETI KANET HADIRETEL-BEHRI ‘IDH JA’DUNE FI ES-SEBTI ‘IDH TE’TIHIM HITANUHUM JEWME SEBTIHIM SHURRA’ÆN WE JEWME LA JESBITUNE LA TE’TIHIM KEDHALIKE NEBLUHUM BIMA KANU JEFSUKUNE

164 Dhe kur një grup prej tyre thanë: "Përse këshilloni një popull që All-llahu do ta shkatërrojë ose dënojë me një dënim të ashpër?" Thanë (këshilluesit): "Arsyetim para Zotit tuaj dhe me shpresë që t'u largohen gabimeve".

WE ‘IDH KALET ‘UMMETUN MINHUM LIME TA’IDHUNE KAWMÆN ELLAHU MUHLIKUHUM ‘EW MU’ADHDHIBUHUM ‘ADHABÆN SHEDIDÆN KALU MA’DHIRETEN ‘ILA RABBIKUM WE LE’ALLEHUM JETTEKUNE

165 E kur braktisën atë për të cilën ishin këshilluar, Ne i shpëtuam ata që pengonin nga të këqijat, ndërsa ata që kundërshtuan i kapëm me një dënim të fortë, ngase ishin të shfrenuar.

FELEMMA NESU MA DHUKKIRU BIHI ‘ENXHEJNAL-LEDHINE JENHEWNE ‘ANI ES-SU’I WE ‘EHADHNAL-LEDHINE DHELEMU BI’ADHABIN BE’ISIN BIMA KANU JEFSUKUNE

166 E kur ata tejkaluan me arrogancë të hapët nga ajo që ishin të ndaluar, Ne i shndërruam në majmunë të përbuzur.

FELEMMA ‘ATEW ‘AN MA NUHU ‘ANHU KULNA LEHUM KUNU KIREDETEN HASI’INE

167 Përkujto (o i dërguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do të vë, deri në ditën e kijametit, sundimin e ndonjë që ka për t'ua shijuar atyre mundimin më të shëmtuar. Vërtet Zoti yt ndërmerr shpejtë dënimin, Ai edhe falë e mëshiron shumë.

WE ‘IDH TE’EDHDHENE REBBUKE LEJEB’ATHENNE ‘ALEJHIM ‘ILA JEWMIL-KIJAMETI MEN JESUMUHUM SU’EL-’ADHABI ‘INNE REBBEKE LESERI’UL-’IKABI WE ‘INNEHU LEGAFURUN REHIMUN

168 Ne i shpërndajmë ata në grupe nëpër tokë; prej tyre ka të mirë, por edhe jo të tillë. Ne i provuam me të mira e me të këqija, në mënyrë që të tërhiqen nga e keqja.

WE KATTA’NAHUM FIL-’ERDI ‘UMEMÆN MINHUMU ES-SALIHUNE WE MINHUM DUNE DHALIKE WE BELEWNAHUM BIL-HESENATI WE ES-SEJJI’ATI LE’ALLEHUM JERXHI’UNE

169 E pas tyre erdhi brezi që trashëgoi librin. Këta merrnin mjete të pavlerë të kësaj bote (lakmues që nuk dallonin të mirën a të keqen) e thonin: "Do të na bëhet falje", ndërsa, po t'u vijë atyre diç si ajo, e merrnin atë përsëri. A nuk është marrë prej tyre zotimi në librin (Tevratin) se nuk do të thonë ndaj All-llahut tjetër pos të vërtetës dhe ata e dinin mirë se çka në të (libër). Po a nuk po kuptoni se bota tjetër është më e mirë (se ajo çka merrnit ju) për ata që ruhen.

FEHALEFE MIN BA’DIHIM HALFUN WERITHUL-KITABE JE’HUDHUNE ‘AREDE HADHAL-’EDNA WE JEKULUNE SEJUGFERU LENA WE ‘IN JE’TIHIM ‘AREDUN MITHLUHU JE’HUDHUHU ‘ELEM JU’UHADH ‘ALEJHIM MITHAKUL-KITABI ‘EN LA JEKULU ‘ALA ELLAHI ‘ILLAL-HEKKA WE DERESU MA FIHI WE ED-DARUL-’AHIRETU HAJRUN LILLEDHINE JETTEKUNE ‘EFELA TA’KILUNE

170 Po atyre që i përmbahen librit dhe e falin namazin, Ne nuk u humbim shpërblimin të mirëve.

WEL-LEDHINE JUMESSIKUNE BIL-KITABI WE ‘EKAMU ES-SELÆTE ‘INNA LA NUDI’U ‘EXHREL-MUSLIHINE

171 Përkujto kur ngritëm kodrën mbi ta si re, e ata menduan se ajo do të bie mbi ta. (Ne u thamë): "Merrni këtë që ua dhamë me kujdes dhe përkujtoni ç'keni në të, e të ndaleni nga ajo që është e ndaluar".

WE ‘IDH NETEKNAL-XHEBELE FEWKAHUM KE’ENNEHU DHULLETUN WE DHENNU ‘ENNEHU WAKI’UN BIHIM HUDHU MA ‘ATEJNAKUM BIKUWETIN WE EDHKURU MA FIHI LE’ALLEKUM TETTEKUNE

172 Përkujto kur Zoti Yt nxori nga shpina e bijve të Ademit pasardhësit e tyre dhe i bëri dëshmues të vetes së tyre (duke u thënë): "A nuk jam Zoti juaj?" Ata thanë: "Po, dëshmuam!". Të mos thoni në ditën e kijametit: "Ne nga ky (dëshmim) ishim të panjohur".

WE ‘IDH ‘EHADHE REBBUKE MIN BENI ‘ADEME MIN DHUHURIHIM DHURRIJETEHUM WE ‘ESH/HEDEHUM ‘ALA ‘ENFUSIHIM ‘ELESTU BIREBBIKUM KALU BELA SHEHIDNA ‘EN TEKULU JEWMEL-KIJAMETI ‘INNA KUNNA ‘AN HADHA GAFILINE

173 Ose të mos thoni: "Prindërit tanë më parë ishin idhujtarë, e ne ishim pasardhës të tyre. A do të na shkatërrosh ne për atë që bënë ata asgjësues të së vërtetës?"

‘EW TEKULU ‘INNEMA ‘ESHREKE ‘ABA’UUNA MIN KABLU WE KUNNA DHURRIJETEN MIN BA’DIHIM ‘EFETUHLIKUNA BIMA FE’ALEL-MUBTILUNE

174 Po, kështu ua sqarojmë argumentet, që ata të kthehen nga e gabuara në të vërtetën.

WE KEDHELIKE NUFESSILUL-’AJATI WE LE’ALLEHUM JERXHI’UNE

175 Dhe lexoju atyre tregimin e atij që ia patëm dhënë dituritë Tona, ndërsa ai u zhvesh prej tyre dhe atëherë atë e shoqëroi shejtani dhe kështu ai u bë prej të humburve.

WE ETLU ‘ALEJHIM NEBE’EL-LEDHI ‘ATEJNAHU ‘AJATINA FANSELEHA MINHA FE’ETBE’AHU ESH-SHEJTANU FEKANE MINEL-GAWINE

176 E sikur të donim Ne, do ta ngrenim lartë me atë (dituri), por ai nuk iu largua tokës (Dunjasë) dhe shkoi pas epshit të vet. Shembulli i tij është si ai i qenit, të cilin nëse e përzë ai e nxjerr gjuhën, po edhe nëse nuk e përzë, ai sërish e nxjerr gjuhën. Ky është shembulli i atyre që i konsideruan të rreme argumentet Tona. Ti rrëfe tregimet (umetit tënd) në mënyrë që ata të mendojnë.

WE LEW SHI’NA LEREFA’NAHU BIHA WE LEKINNEHU ‘EHLEDE ‘ILAL-’ERDI WE ETTEBE’A HEWAHU FEMETHELUHU KEMETHELIL-KELBI ‘IN TEHMIL ‘ALEJHI JELHETH ‘EW TETRUK/HU JELHETH DHALIKE METHELUL-KAWMIL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA FAKSUSIL-KASESE LE’ALLEHUM JETEFEKKERUNE

177 Shembull i keq është populli që i përgënjeshtroi faktet Tona dhe e dëmtoi vetveten.

SA’E METHELÆNL-KAWMUL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ‘ENFUSEHUM KANU JEDHLIMUNE

178 Atë që All-llahu e udhëzon, ai është në rrugë të drejtë, e atë që e humbë, e ata janë të dëshpëruarit.

MEN JEHDI ELLAHU FEHUWEL-MUHTEDI WE MEN JUDLIL FE’ULA’IKE HUMUL-HASIRUNE

179 Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehennem. Ata kanë zemra që me to nuk kuptojnë, ata kanë sy që me ta nuk shohin dhe ata kanë veshë që me ta nuk dëgjojnë. Ata janë si kafshët, bile edhe më të humbur, të tillët janë ata të marrët.

WE LEKAD DHERE’NA LIXHEHENNEME KETHIRÆN MINEL-XHINNI WEL-’INSI LEHUM KULUBUN LA JEFKAHUNE BIHA WE LEHUM ‘A’JUNUN LA JUBSIRUNE BIHA WE LEHUM ‘ADHANUN LA JESMA’UNE BIHA ‘ULA’IKE KAL’EN’AMI BEL HUM ‘EDELLU ‘ULA’IKE HUMUL-GAFILUNE

180 All-llahu ka emrat më të mirë, andaj Atë thirreni me ata e hiquni nga ata që bëjnë shtrembërime me emrat e Tij. Ata kanë për t'u shpërblyer (me dënim) për veprimet e tyre.

WE LILLEHIL-’ESMA’UL-HUSNA FAD’UHU BIHA WE DHERUL-LEDHINE JULHIDUNE FI ‘ESMA’IHI SEJUXHZEWNE MA KANU JA’MELUNE

181 E ndër ata që krijuam Ne, ka njerëz që udhëzojnë në të drejtën dhe veprojnë me te.

WE MIMMEN HALEKNA ‘UMMETUN JEHDUNE BIL-HEKKI WE BIHI JA’DILUNE

182 Ndërsa ata që i konsideruan të rreme argumentet Tona, Ne do t'i shpiejmë në humbje në mënyrë graduale kah nuk e kuptojnë ata.

WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA SENESTEDRIXHUHUM MIN HEJTHU LA JA’LEMUNE

183 Mirëpo, atyre u jap afat, se kapja (dënimi) Im është i fortë.

WE ‘UMLI LEHUM ‘INNE KEJDI METINUN

184 A nuk menduan ata se ai, bashkëkohaniku i tyre (Muhammedi), nuk ka farë çmendurie, ai është vetëm qortues i hapët.

‘EWELEM JETEFEKKERU MA BISAHIBIHIM MIN XHINNETIN ‘IN HUWE ‘ILLA NEDHIRUN MUBINUN

185 A nuk vështruan ata me vëmendje pushtetin e madh në qiej e në tokë dhe çka krijoi All-llahu prej sendeve, e edhe në atë se ndoshta u është afruar afati i tyre i vdekjes. Atëherë, cilës bisedë pos kësaj (Kur'anit) do t'i besojnë?

‘EWELEM JENDHURU FI MELEKUTI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE MA HALEKAL-LAHU MIN SHEJ’IN WE ‘EN ‘ASA ‘EN JEKUNE KADI EKTEREBE ‘EXHELUHUM FEBI’EJJI HEDITHIN BA’DEHU JU’UMINUNE

186 Për atë që All-llahu e la në humbje, s'do të ketë udhëzues, dhe ata do t'i lë të bredhin në vrazhdësinë e tyre.

MEN JUDLILI ELLAHU FELA HADIJE LEHU WE JEDHERUHUM FI TUGJANIHIM JA’MEHUNE

187 Të pyesin ty (Muhammed) për çastin (katastrofën e përgjithshme) se kur do të ndodhë ai. Thuaj: "Atë e di vetëm Zoti im, kohën e tij nuk mund ta zbulojë kush pos Tij (e sjell kijametin pa e hetuar asnjë nga krijesat). Çështja e tij (se kur do të ndodhë) është preokupim i rëndë (për krijesat) në qiej e në tokë. Ai (katastrofa) nuk ju vjen ndryshe, vetëm befas. Të pyesin ty sikur ti di për të. Thuaj: "Për të di vetëm All-llahu, por shumica e njerëzve nuk e dinë (pse është e fshehtë)".

JES’ELUNEKE ‘ANI ES-SA’ATI ‘EJJANE MURSAHA KUL ‘INNEMA ‘ILMUHA ‘INDE RABBI LA JUXHELLIHA LIWEKTIHA ‘ILLA HUWE THEKULET FI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI LA TE’TIKUM ‘ILLA BEGTETEN JES’ELUNEKE KE’ENNEKE HEFIJUN ‘ANHA KUL ‘INNEMA ‘ILMUHA ‘INDEL-LAHI WE LEKINNE ‘EKTHERE EN-NASI LA JA’LEMUNE

188 Thuaj: "Unë nuk kam në dorë për veten time as ndonjë dobi, as ndonjë dëm, pos çka do All-llahu. Sikur ta dija të fshehtën, do t'i shumoja për vete të dobishmet, e nuk do të më prekte gjë e keqe. Unë nuk jam tjetër vetëm se qortues dhe përgëzues për njerëzit që besojnë.

KUL LA ‘EMLIKU LINEFSI NEF’ÆN WE LA DERRÆN ‘ILLA MA SHA’EL-LAHU WE LEW KUNTU ‘A’LEMUL-GAJBE LASTEKTHERTU MINEL-HAJRI WE MA MESSENIJE ES-SU’U ‘IN ‘ENA ‘ILLA NEDHIRUN WE BESHIRUN LIKAWMIN JU’UMINUNE

189 "Ai (All-llahu) është Ai që ju krijoi prej një vete, e prej saj krijoi palën e saj për t'u qetësuar pranë saj. Kur e mbuloi ai (mashkulli) atë (gruan), ajo u ngarkua me një barrë të lehtë dhe ashtu vazhdoi me të, e kur u bë e rëndë, ata të dy lutën All-llahun, Zotin e tyre: "Nëse na jep një (fëmijë) të mirë (pa të meta), ne do të jemi falënderues ndaj Teje".

HUWEL-LEDHI HALEKAKUM MIN NEFSIN WAHIDETIN WE XHE’ALE MINHA ZEWXHEHA LIJESKUNE ‘ILEJHA FELEMMA TEGASHSHAHA HEMELET HEMLÆN HAFIFÆN FEMERRET BIHI FELEMMA ‘ETHKALET DE’AWA ELLAHE REBBEHUMA LE’IN ‘ATEJTENA SALIHÆN LENEKUNENNE MINE ESH-SHAKIRINE

190 Pasi që atyre të dyve ju dha (fëmijë) të mirë, ata (fëmijë e pasardhës) i përshkruan shokë në atë që iu dha. I pastër është All-llahu nga ajo që ia përshkruajnë.

FELEMMA ‘ATAHUMA SALIHÆN XHE’ALA LEHU SHUREKA’E FIMA ‘ATAHUMA FETA’ALALLAHU ‘AMMA JUSHRIKUNE

191 A i përshkruajnë shok atë çka nuk mund të krijojë asnjë send, e ata (idhujt) vetë janë të krijuar.

‘EJUSHRIKUNE MA LA JEHLUKU SHEJ’ÆN WE HUM JUHLEKUNE

192 Ata (idhujt) nuk mund t'u sjellin atyre ndonjë ndihmë e as veten e tyre ta ndihmojnë.

WE LA JESTETI’UNE LEHUM NESRÆN WE LA ‘ENFUSEHUM JENSURUNE

193 Dhe, edhe nëse i thirrni për t'i udhëzuar, ata nuk ju përgjigjen. Për ju është njëjtë, i thirrët ata ose heshtët.

WE ‘IN TED’UHUM ‘ILAL-HUDA LA JETTEBI’UKUM SEWA’UN ‘ALEJKUM ‘EDE’AWTUMUHUM ‘EM ‘ENTUM SAMITUNE

194 S'ka dyshim se ata që po i adhuroni ju pos All-llahut, janë të krijuar sikur ju (njerëzit janë më të përsosur). Thirrni pra ata, e le t'ju përgjigjen juve nëse thuani të vërtetën.

‘INNEL-LEDHINE TED’UNE MIN DUNI ELLAHI ‘IBADUN ‘EMTHALUKUM FAD’UHUM FELJESTEXHIBU LEKUM ‘IN KUNTUM SADIKINE

195 A kanë ata (idhujt) këmbë të ecin me to, a kanë duar të rrëmbejnë me to, a kanë sy të shohin me ta, a kanë veshë të dëgjojnë me ta? Thuaj: "Thirrni shokët (zotat) tuaj e thurni kurtha për mua e mos pritni".

‘ELEHUM ‘ERXHULUN JEMSHUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘EJDIN JEBTISHUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘A’JUNUN JUBSIRUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘ADHANUN JESMA’UNE BIHA KULI ED’U SHUREKA’EKUM THUMME KIDUNI FELA TUNDHIRUNI

196 Mbrojtësi i im është All-llahu që zbriti librin. Ai kujdeset për të mirët.

‘INNE WELIJIJEL-LAHUL-LEDHI NEZZELEL-KITABE WE HUWE JETEWELLA ES-SALIHINE

197 E ata që ju i lutni pos Tij, ata nuk kanë mundësi për ndihmë ndaj jush e as veten ta ndihmojnë.

WEL-LEDHINE TED’UNE MIN DUNIHI LA JESTETI’UNE NESREKUM WE LA ‘ENFUSEHUM JENSURUNE

198 Dhe nëse i thirrni për udhëzim, nuk dëgjojnë, e të duken se po të shikojnë ty, po ata nuk shohin.

WE ‘IN TED’UHUM ‘ILAL-HUDA LA JESMA’U WE TERAHUM JENDHURUNE ‘ILEJKE WE HUM LA JUBSIRUNE

199 Ti (Muhammed) merre të lehtën, urdhëro për mirë dhe hiqu prej të padijshmëve.

HUDHIL-’AFWE WE ‘MUR BIL-’URFI WE ‘A’RID ‘ANIL-XHAHILINE

200 E nëse të godet shejtani me ndonjë vesvese, ti kërko strehim te All-llahu, sepse vërtet Ai dëgjon e di.

WE ‘IMMA JENZEGANNEKE MINE ESH-SHEJTANI NEZGUN FASTA’IDH BILLAHI ‘INNEHU SEMI’UN ‘ALIMUN

201 Vërtet, ata që janë të ruajtur, kur i prek ndonjë iluzion nga djalli, ata përkujtojnë (All-llahun), dhe atëherë shohin (të vërtetën).

‘INNEL-LEDHINE ETTEKAW ‘IDHA MESSEHUM TA’IFUN MINE ESH-SHEJTANI TEDHEKKERU FE’IDHA HUM MUBSIRUNE

202 E vëllezërit e tyre (jo të ruajturit) i përkrahin (shejtanët) për në humbje dhe nuk u ndahen.

WE ‘IHWANUHUM JEMUDDUNEHUM FIL-GAJJI THUMME LA JUKSIRUNE

203 Dhe, kur ti nuk u sjell atyre ndonjë mrekulli (që e kërkojnë), thonë: "Përse ti nuk e trillove vetë?" Thuaj: "Unë (nuk trilloj) i përmbahem vetëm asaj që më shpallet nga Zoti im, ky (Kur'ani) është argument (me të cilin ndriçohen zemrat) nga Zoti juaj, është udhërrëfyes dhe mëshirë për popullin që beson".

WE ‘IDHA LEM TE’TIHIM BI’AJETIN KALU LEWLA EXHTEBEJTEHA KUL ‘INNEMA ‘ETTEBI’U MA JUHA ‘ILEJJE MIN RABBI HADHA BESA’IRU MIN RABBIKUM WE HUDEN WE REHMETUN LIKAWMIN JU’UMINUNE

204 Kur lexohet Kur'ani, ju dëgjojeni atë (me vëmendje) dhe heshtni, në mënyrë që të fitoni mëshirë.

WE ‘IDHA KURI’EL-KUR’ANU FASTEMI’U LEHU WE ‘ENSITU LE’ALLEKUM TURHEMUNE

205 Ti përmende Zotin tënd në vete (heshtas), me respekt e me dro, jo me shprehje të larta, (përmende) në mëngjes e në mbrëmje dhe mos u bër prej atyre që nuk kanë kujdes.

WE EDHKUR REBBEKE FI NEFSIKE TEDERRU’ÆN WE HIFETEN WE DUNEL-XHEHRI MINEL-KAWLI BIL-GUDUWI WEL-’ASALI WE LA TEKUN MINEL-GAFILINE

206 S'ka dyshim se ata që janë pranë (afër) Zotit tënd (melekët) nuk tërhiqen nga adhurimi ndaj Tij nga mendjemadhësia, Atë e madhërojnë dhe vetëm Atij i bëjnë sexhde.

‘INNEL-LEDHINE ‘INDE RABBIKE LA JESTEKBIRUNE ‘AN ‘IBADETIHI WE JUSEBBIHUNEHU WE LEHU JESXHUDUNE